مطالبی هست که هنوز هم که پس از مهر و موم ها آزادی ندارم پیرامون آن در ملأ عام سخن بگویم. ایشان به من سپرده اند که راجع به برخی مسائل با کسی سخن نگویم. فقط می توانم بگویم که ایشان سال ها روزه سکوت گرفته بودند و به همین دلیل وقتی به زبان عربی یا فارسی سخن می گفتند، نوعی سکوت معنوی لابه لای کلام ایشان حس می کردیم. آرامش و سکوت خاصی در حضور ایشان حس می کردیم. ایشان هر روز ذکر می گفتند و تا آخر عمرشان سیر و سلوک داشتند.